Na wielu forach internetowych można przeczytać opinie mówiące o tym, że cukier biały jest coraz mniej słodki lub w zależności od partii produktu jego słodkość jest mniejsza, lub większa. Czy jest to jednak możliwe? Na samym początku warto przypomnieć czym tak naprawdę jest biały rafinowany cukier, którym codziennie miliony Polaków słodzą herbatę, kawę lub dodają np. do ciast. Cukier biały jest cukrem buraczanym, otrzymywanym z buraków cukrowych w procesie technologicznym. Jego skład chemiczny to w co najmniej w 99, 8% sacharoza, która zbudowana jest z glukozy i fruktozy, czyli węglowodanów prostych. Jak wiadomo, związki chemiczne mają pewne określone i stałe właściwości w pewnych warunkach, więc stopień słodkości sacharozy jest zawsze taki sam. Zresztą nie bez powodu to właśnie sacharoza, a dokładnie jej 10-procentowy roztwór wodny stanowi wzorzec smaku słodkiego. Pozostałe 0, 02% mogą stanowić składniki mineralne, woda, pozostałości substancji użytych w procesie technologicznym np. dwutlenek siarki lub zanieczyszczenia w postaci metali ciężkich np. arsenu. Jednak te wszystkie substancje stanowią maksymalnie 0, 02%, czyli dla lepszego zobrazowania w 1 kilogramie cukru substancji niebędących sacharozą znajduje się 0, 2 g. Rzeczą więc niemożliwą jest, aby człowiek był w stanie zauważyć różnicę w słodkości cukru zawierającego w swoim składzie 99, 8% sacharozy, a tego mającego 99, 9% sacharozy. Jednak nie ulega wątpliwości, że opinie o wyczuwalnej różnicy słodkości stale pojawiają się np. na forach internetowych. Przyczyną odczuwania różnego stopnia słodkości bezpośrednio związaną z cukrem może być różny stopień rozdrobnienia kryształków. Cukier z większymi kryształkami wzięty bezpośrednio do ust wolniej się roztopi niż np. cukier puder, więc ten drugi może wydawać się słodszy. Poza tym szklanka cukru gruboziarnistego a szklanka cukru pudru to też nie jest to samo pod względem wagowym, więc w zależności od wielkości kryształków do szklanki zmieści się inna ilość cukru a wraz ze wzrostem ilości cukru w szklance wzrasta jego zawartość w danej potrawie, a więc i jej słodkość. Jednak jeżeli porównujemy ze sobą cukier biały rafinowany o takim samym stopniu rozdrobnienia i zauważamy różnice w słodkości to przyczyny tego stanu rzeczy trzeba szukać gdzie indziej. Na odczuwanie smaku zasadniczy wpływ ma nasz organizm, a szczególnie kubki smakowe. Już samo wymycie zębów pastą, zmienia przez pewien czas wrażenia smakowe. Takie składniki pasty jak laurysiarczan sodu oraz mentol i fluorek cyny zmniejszają odczuwanie smaku słodkiego. Spożywanie alkoholu oraz palenie papierosów także upośledza odbiór smaków. Nie bez znaczenia pozostaje w tej kwestii wiek. Osoby starsze posiadają mniej brodawek smakowych. Odczuwanie smaku może być zmienione również w wyniku choroby, np. kataru. Za zmianę odczuwania smaków mogą stać również takie schorzenia jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, niedoczynność kory nadnerczy, choroby wątroby, niedobór cynku, miedzi, witaminy A, B. Kolejną przyczyną może być przyjmowanie leków np. stosowanych w leczeniu dny moczanowej. Na odczuwanie smaków ma także wpływ to, co jemy bądź jedliśmy wcześniej, zapach potrawy, a także to gdzie, z kim, w jakiej atmosferze spożywamy posiłek. A więc, mimo że cukru w cukrze jest tyle samo, to nasze subiektywne odczucie względem jego słodkości rzeczywiście mogą być różne. Nie jest to jednak winą różnego składu cukru a związane jest z warunkami fizycznymi i psychicznymi naszego organizmu w danym momencie.