Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego (koksartroza)
Staw biodrowy składa się z pokrytych chrząstką głowy kości udowej oraz panewki stawowej. Chrząstka pod wpływem obciążeń, z upływem lat traci zdolności amortyzujące i zmniejszające siłę tarcia, zwyczajnie „zużywa się”. Postępujące zmiany i degeneracja w stawie zaburzają jego funkcję, co w konsekwencji powoduje dolegliwości bólowe, ograniczenie ruchomości, sztywność oraz niestabilność. W ostatniej fazie choroby pacjenci często są narażeni na bardzo silne bóle, często całkowicie uniemożliwiające codzienne funkcjonowanie i samodzielne poruszanie się.
Jałowa martwica głowy kości udowej
Jałowa martwica kości udowej to wieloczynnikowa choroba o niejasnej przyczynie, prawdopodobnie o złożonej etiologii niedokrwiennej. U osób dorosłych wystąpienie choroby wiązane jest z powtarzalnymi mikrourazami, lub dużymi urazami takimi jak złamania. Przyczyn martwicy upatruje się również w terapii glikokortykosterydami, radioterapii, alkoholizmie, w chorobach tkanki łącznej. Objawy to ból w okolicy stawu biodrowego i w pachwinie, często promieniujący do kolana, często utykanie. Objawy zwykle nasilają się po całodniowym chodzeniu, bądź po wysiłku fizycznym. Choroba dotyczy częściej osób młodych. Ze względu na niespecyficzne objawy, trudna w rozpoznaniu bez specjalistycznej diagnostyki (rezonansem magnetycznym)
Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego to wada wrodzona stawu biodrowego (jedna z najczęstszych wad wrodzonych – w Polsce dotyczy 2-4% dzieci) choroba ta polega na niedorozwoju struktury stawu biodrowego zwanej panewką, czyli części stawu obejmującej głowę kości udowej. Czynniki rozwoju choroby są zarówno dziedziczne, jak i mechaniczne (wynikają z przeciążeń stawów biodrowych w czasie ciąży i porodu). Objawy dysplazji to niestabilność stawu biodrowego, jeśli dotyczy jednej kończyny stwierdza się względne skrócenie kończyny. W rozpoznaniu tego stanu głównym narzędziem diagnostycznym jest USG stawu biodrowego (dzieci) wraz z badaniem ortopedycznym (np. objawy przeskakiwania, wyważania i wiele innych), również znaczenie ma badanie radiologiczne RTG (wskazania ograniczone u dzieci) U wszystkich nieleczonych chorych w młodym wieku pojawia się dysplastyczna koksartroza – zmiany zwyrodnieniowe
Złamanie szyjki kości udowej
Złamanie szyjki kości udowej to złamanie, które jest najczęstszym złamaniem w obrębie biodra. Zwykle jest konsekwencją urazu (upadku, wypadku komunikacyjnego), zachodzi łatwiej w osłabionych osteoporozą kościach, z tych względów dotyczy częściej osób starszych. U chorych w podeszłym wieku złamanie szyjki kości udowej zaopatruje się wykonując alloplastykę stawu biodrowego (endoproteza stawu biodrowego), młodsi pacjenci bywają kwalifikowani również do zespoleń z użyciem śrub i drutów, dzięki czemu mogą uniknąć wszczepienia protezy stawu biodrowego. Młode i zdrowe kości mają szansę się zrosnąć. Endoproteza w takiej sytuacji jest dla młodszych chorych ostatecznością, której przy pewnej dozie szczęścia mogą uniknać.